mánudagur, október 29, 2012

29. október 2012 - Stöðumælasektir

Facebookvinkona mín að nafni Vigdís Hauksdóttir var með þarfa áminningu til okkar dauðlegra með því að birta kröfu frá innheimtufyrirtæki einu í Reykjavík sem sent hafði innheimtubréf til einstaklings sem hafði verið lýstur gjaldþrota og flúinn land. Ekki ætla ég að tjá mig mikið um gjaldþrot þessa einstaklings né hvaða úrræði eru í boði enda brestur mig vit til að tjá mig um slík mál. Hinsvegar rifjaðist upp fyrir mér atvik frá Svíþjóðarárum mínum.

Ég var einhverju sinni á ferðinni hjá Stockholmsmässan í Älvsjö. Er ég nálgaðist staðinn á bíl svipaðist ég um eftir einhverju skilti sem segði til um greiðsluskyldu, en sá ekkert. Ég lagði síðan bílnum á risastóru bílastæðinu, svipaðist um aftur eftir greiðslukassa en sá engan og hélt að því búnu inn í Stockholmsmässan og var þar næstu tvo tímana. Þegar ég kom út aftur var kominn sektarmiði á bílinn, krafa upp á heilar 700 sænskar krónur.

Ég fór í fýlu. Þegar ég fer í fýlu verð ég reið og þá verð ég óstöðvandi. Þegar ég kom heim skrifaði ég bréf til einkafyrirtækisins sem sá um innheimtu stöðumælasekta og mótmælti sektinni. Það breytti engu og í svarbréfi ítrekaði fulltrúi fyrirtækisins að ég yrði bara að greiða sektina, annars færi hún í innheimtu. Ég fékk svo bréf frá innheimtufyrirtækinu sem ítrekaði kröfuna á hendur mér, annars færi hún í dóm. Ég mótmælti aftur og málið fór í dóm. Sektin var felld niður með dómi. Í ljós kom að risastórt skilti sem sagði til um stöðumælagjald hafði verið fjarlægt einhverjum dögum áður vegna endurnýjunar og hafði ekki verið sett upp aftur er ég lagði bílnum á bílastæðinu.

Nokkrum dögum eftir að mér barst tilkynning um dóminn fékk ég bréf frá innheimtufyrirtækinu þar sem mér var tilkynnt að ef ég greiddi ekki sektina mætti ég búast við frekari innheimtuaðgerðum og jafnvel dómi. Ég tók upp símann og hringdi í innheimtufyrirtækið. Röddin sem svaraði mér virtist tilheyra einhverjum ungum uppskafningi sem þegar byrjaði að hóta mér í símanum eftir að ég hafði borið upp erindið.


Ég svaraði með því að tilkynna uppskafningnum að ef ég heyrði nokkru sinni frá honum aftur hvort heldur væri munnlega eða bréflega myndi ég kæra hann fyrir fjárkúgun. Síðan hefi ég ekkert frá honum heyrt.
 


0 ummæli:







Skrifa ummæli