Ég viðurkenni alveg að ég hefi verið mjög gagnrýnin á
Ríkisútvarpið á undanförnum árum. Ýmislegt hefur verið öðruvísi en ég hefi
kosið að sjá í ríkisútvarpi, neyðarsendingar hafa brugðist hvað eftir annað sbr
17. júní 2000 og nóttina sem gosið byrjaði á Fimmvörðuhálsi. Hvað eftir annað
hefur hefðbundnum dagskrárliðum verið fórnað fyrir boltaleiki og hundamyndirnar
í sjónvarpinu hafa ekki verið beinlínis fagnaðarefni.
Þrátt fyrir þetta hefur
margt verið gott við RÚV, margt frábært starfsfólk og skemmtilegir
útvarpsþættir á báðum rásum sem hafa haldið mér svo við efnið að ég hefi ekki
haft áhuga á að leita annað flesta daga, þó með vissum undantekningum þegar völ
hefur verið á einstöku góðum dagskrárliðum á öðrum stöðvum, Bylgjunni, fréttum
Stöðvar 2 og erlendum stöðvum. Þrátt fyrir þetta hafa 80% af notkun minni á
ljósvakamiðlum verið dagskrár RÚV.
Miðvikudagurinn 27. nóvember var svartur dagur í sögu RÚV. Margt gott fólk sem
ég hafði fengið að njóta í gegnum rásir útvarpsins og sjónvarpið fengu að fjúka
þar á meðal þau bæði sem ég hefi ávallt talið uppáhaldsútvarpsfólkið mitt,
Linda Blöndal og Guðni Már Henningsson jafn ólík sem þau eru. Þá má ekki gleyma
mörgum öðrum sem eru eins og vinir mínir í gegnum ljósvakarásirnar, Margrét
Erla og Jóhannes Kr. frá sjónvarpinu, Ingi Þór Ingibergsson, Guðfinnur
Sigurvinsson, Lana Kolbrún Eddudóttir. Fyrir sumt af þessu fólki er uppsögnin
sem endalok frábærs ferils, önnur sem nýtt upphaf, en fyrir okkur hlustendurna
er þetta áfall. Skyndilega er ekkert lengur sem hægt er að hlusta á, engin Linda
sem ég vaknaði við á morgnanna og engir Guðni Már né Ingi Þór sem skemmtu mér á
helgarkvöldum.
Ég velti fyrir mér hvort einhver tengsl séu milli útvarpsstjórans og fyrrverandi vinnuveitanda hans sem er gamall útrásarbófi og á helsta keppinaut RÚV á fjölmiðlamarkaði? Hvað eru fulltrúar minnihlutans að gera í útvarpsráði? Það er óhugnanleg tilfinning að hugsa til þess að búið er að rústa frjálsri fjölmiðlun á Íslandi. Tvö stærstu dagblöðin í eigu LÍÚ og útrásarbófa, annar helstu ljósvakamiðlanna í eigu útrásarbófa, hinn náttúrulaus eftir niðurskurð.
Ofan á allt er boðað að niðurskurðinum sé ekki lokið. Ég kvíði framtíðinni með leifunum af RÚV þar sem einungis verða sagðar fréttatilkynningar frá ríkisstjórninni og LÍÚ, tónlist verður spiluð án kynninga og öll dagskrárgerð steingeld. Sem betur fer er ég enn með aðgang að norrænum sjónvarpsstöðvum ef ég vil horfa á sjónvarp og eitthvað á ég af gæðatónlist á diskum sem ég get stytt mér stundir við þar til skipt verður um stjórnendur RÚV og ríkisstjórnina.
0 ummæli:
Skrifa ummæli